Bruno Zapparrata NA CAREZZA 'E DIO...

NA CAREZZA 'E DIO

Vene 'a luntano 'a musica d''e fronne

mentre se stenne nu tramonto 'e fuoco,

l'ata parte d''o tiempo vene e va',

l'onna se ncrespa e torna a suspirà.

E chianu chiano se ne va' l'estate,

gocce d''o chianto 'e na tempesta 'austo...

o sole torna e tutto tegne d'oro

e comme volano avete 'e gabbiane...

Stanno cu me, nuttate 'e fantasia,

serate 'e luna quanno vierno trase, 

quanno p''o cielo d''e malincunie,

"pe na carezza 'e Dio"

scelle 'e gabbiano, dint' 'a libbertà,

quanta penziere mieie se perdarranno 

dint''o niente d''o tiempo,

fra 'e parole d''o mare,

c''o silenzio d''e stelle...

NA CAREZZA 'E DIO... di Bruno Zapparrata