A luntananza.
Quann' 'a Napule, 'pe ffatica, staje luntano..
N' gap' 'a mme, quanta penziere scure ggirene.
'A faccia ddicene, 'e o' specchje 'e ll'anema!
'J 'so, 'nu figlio luntano, n'cerca d'à mamma.
Nascette 'mparaviso, forza.. 'pe scummessa!
'A mala sciorta, mma ssempe perseguitato!
'Na jnno, truvà pace, chilli 'ca l'hann'ajutata!
Napule, era Regno!..Mannagg' 'e piemontesi!.
Sarrja stato, residente,'e cu 'a fatica, n'casa mia..
No emigante, abbéluto, trist' 'e scuntento.
Amice: 'Nne tenche! 'Je, 'e stim''a tutte quante!
'E ll òre, tutte quante: Stimen' 'a mme.
'So viecchjo, vurria vedé, 'a terra mia campana!
'E sorde abbastene, campamm' 'onestamente..
ténco tanta paura, 'de turn' 'a terra mia luntana.
Addò 'na vota: 'O popele cantava, era cuntento!.
Nessun commento:
Posta un commento